YOL ÇiZGiLERi Şiiri - Mehmet Emin Yeşilmen

Bitmek bilmez yollar kendini gene seyre bıraktı
Ve gösteriş budalası yol çizgileri
Beyaz maskesiyle düşüncelere daldırıyor beni,
Diğer bütün yolcular gibi..,

Ve derken terk edenler gelir akla,
Aniden ve çarpılmışçasına.
Giden sevgilinin ardından ne kaldı geriye diye dalarız ara sıra.
Biraz hüzün, biraz pişmanlık, birazda mutsuzluk.
Sonrada yapmamız gerekip te yapmadıklarımızı düşünürüz..,

Yol uzun nasıl olsa
Düşünmeye zaman çok
Düşündükçe kelimeleri cümleler oluşuyor ardın ardın.
Her biri sevgili kadar değerli ve o denli derin.

Yol çizgileri yönlendiriyor beni aldatıp hile yaparak.
Çizgiler dönüyor, bükülüyor, renkleniyor.
Ve çizgilerle sevgilinin sureti oluşuyor.

Bir bakıyorum giden çizgiler değil
Giden sevgili oluyor.
Giden sevgili gitmek istedimi gider.
Ne ben durdurabilirim sevgiliyi ne de çizgiler..,