Yol Bu Ya Şiiri - Erbil Tanis

yol bu ya o bir gece yarisi
inadina kara inadina koyu
simsiyah bakislar dalga kiran boyu
yikar adami ne korfez kalir nede onun koyu
acilmistir bir gecede kupa yelken
alip atanmi ararsin kurekleri sen cekerken
bilmem neler gecer su an senin icinden
elinde kalmasin sakin tutundugun dumen
sonra yirtilmasin kupa yelken
ruzgarin derinliklerine vurup nefreti
zaman icinde yasanmis belli
at gonlundeki zindanlari bedavalari
kir gonlune vurdugun prangalari
cikar el yuzune dogar gunes isiklari
istersen otur yeniden yaz sayfalari
at icinden bir daha gelmesin
bir daha yasamasin tum acilari
soyle icten o denize dertlerini sahitsizce
bir gece o karanlik simsiyah bakislarin icerisinde
bir turku tutturmus nota asik olmus sanki soze
cal bendesin yine bu gece kalemimin murekkebinde
sayfanin kosesinde sakin bir sekilde anlat bana
gereksizce ozledim seni belkide aliskanlik iste
kavgalari bile ozlemisim
dort divar ustumde bir kac teneke
tutmak istesem ellerinden cekip almak
tekrar donsek desem baslangica
o anilar icin orda kalanlar icin bir gece
ansizin cikip gelirmisin hayal buya yol bu ya tam gece yarisindayim
gun agirmis saclarimda kalbim karanliklarda uzaktayim
icimde bir temasa yol yurunur zaman biter hayat bu ya macelsizim ah yar