Yol Boyu Şiiri Şiiri - Çağdaş Öztürk

“Tek yol devrim! ”
Diyenlere kanma yavrum;
Bir yere götürmez bunlar seni.
Bakma yüzüme alık alık!
En iyisi yavşaklık!
Olmasa da kalın gösterir enseni.
Ha ha. Haha ha,
Güldüm
Pirzola yemiş gibi oldum
Soldum
Açlıktan öldüm.
Anladın değil mi beni?

Al tabancanı eline
İkisini de sok beline!
Gitti mi üçten ikisi?
Sahip olduğunda diline
Yalan gerisi.
Cüzdanın en iyisi
Yılan derisi!
Ha ha. Haha ha.
Güldüm.
Soldum.
Yerlere döküldüm.
Reçelimi yapsaydı birisi!

Bir tesir olsa sözümde
Böyle mi olurdu?
İş yok benim kızımda
Bak yürür hala izimde.
Lens takıyor ya ondandır
Her şeyi büyütür gözünde!

Ha ha. Haha ha
Ho ho. Hoho ho
Bu sesleri duyanlar
Yalanlara kanmasalar
Noel baba sanmasalar
Cehennemde yanmasalar.

Yan masalar?
Sor! Şaşırmış mı onlar yolu?
Neden göndermişler gülü?
Serseler kırmızı halı
Bir daha gelmem Davos’a!

Güler Hanım burada olsa
Verip bir şiir arası
İsterdim isim parası
Da-Vo-SA!
Ha ha. Haha ha.
Güldüm.
Soldum.
Öldüm.
Oldum.

Bu bir yol boyu şiiri
Ardımda belirdi bir gölge; iri mi iri
Canavarın biri
Benden çok ileri!
Serseri!
Sağa geçtim. Geçti gitti
Bu şiir de burada bitti.
Ha ha. Haha ha.
Ho ho. Hoho ho.
Güldüm.
Güldürdüm.
Düm düm teka!