Yol Boyu Şiiri - Kadir Akgün

Ellerini iç içe geçirirsin.
Baş parmakların karşıyı gösterir
Gözlerinde baş parmaklarına odaklanır,
Yol boyu.
Ve düşünürsün
Bugünü veya geride kalmış olan bir kaç günü
Dün aynı kişiyi düşünürken
Yüzünde oluşan tebessüm
Bu gün yerini kara düşünçelere bırakabiliyor
Ne çelişkidir dimi?
Dün ve gün!
Seversin, kalbinin tüm açlığını giderircesine.
Karşılıksız bırakırsın kendini,
Karşı tarafa.
İki Günlük demeden
Bağlanırsın körü körüne
Çünkü sen sevilmeye muhtaçsın
Ekmeğe, suya duyduğun ihtiyaçla eştir,
İnsanın sevilmesi...
Sen bağlanırsın karşılıksız
Ama onların içinde hep vardır
Unutamadıkları,
Kanayan yaraları,
Bastıramadıkları acıları!
İşte sen hep bu kanayan yaralara olursun merhem!
Unutma, Herkesin vardır unutamadığı.
Ona göre bağlan!
Benimse,
Düşünülmekten yorgun düşmüş düşlerim var artık