Yol Bitti Şiiri - Tuğrul Pekel

Yol Bitti

Ayağım,
Ne Mecidyeköy’e,
Ne de Alibeyköy’e,
Gidiyor.

Ömür biter yol bitmez derken,
Doğru dememiş eskiler.
Ömür de bitermiş, yol da bitermiş.
Ben mi?
Ne fark eder ki zaten yaşamıyorum.

Onun olmadığı yerde kalbim,
Sende yoksun diyor.

Sen … yine sen …
Her yerde yolun sonu,
Karşımda yine….sen.
Bu hayatı neyleyeyim,
Sensiz ben.

Seher’ime_____________

05-12-2007-Çarşamba
Tuğrul Ahmet PEKEL