Merhametli insanların büyük bir kusuru vardır !..
Sevdiklerine değer vermekten kendi değerlerini unuturlar !
Orhan Gülaçar
Bazen sen düşüyor içime
Ara ara geliyorsun
Richter ölçeğinde sekiz şiddettin de
Sarsılıyor yüreğim
Tutunacak hiç bir yer yok !
Yıkılıyorum dizlerimin üstüne .
''Sonsuza kadar şarkı söyleyelim'' dedi gelincik...
-Sen piyano çal, ben keman...
''Olur'' dedi kelebek ;
-Notalar kanatlarım da yazılı...
Önce gün batımı öper denizi...
Martılar çekilir veda eder saygıyla...
Ay gelir uzun kollarıyla sarılır denize,
Balıkçıların lambaları yanar her yerde .
Gönüllerin romantik şarkısı başlar çalmaya..
Beyaz şampanya köpükleriyle ,
Yattık kalktık sabah oldu...
Sevdik durduk dünya döndü,
Koştuk düştük yıllar geçti,
Bekledik umutlandık ömür doldu ..
Her beyaz saçın içinde
Bir sürü insan,
Birçok hikaye
Ve bir dolu hatıra vardır.
Gelsem sarsam kollarıma sana
Diğeri gönül koyup küsüyor...
İki nikahlım var benim:
''Biri deniz ' biri mavi...''
Birçok yelkenlim var .
Katlayıp atıyorum yüzüyorlar .
Yelkenlerini açmış gidiyorlar ...
Rüzgarda ne güzelde gidiyorlar
Bazıları gözyaşlarıyla
Bazıları kahkahalarla yazılmış . ,
İçimden sana doğru akan ,
bir Nehir var !
Anlatamadığım bir şeyler var !
Yoksa "Deniz !" sen misin ..?
Sahile uzanan kayalıklara çarpan
dalgaların
Gelin basit bir tercih yapın.
Gücü olanları değil! vefalı olanları seçin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!