Yol Bilmem ki Nereye Akıyor

Yol bilmem ki nereye akıyor
Duvarları yıkan ağıtlarımın eşlik ettiği
Aşkı bir mirasyedi gibi tüketenler ülkesinde
Yol bilmem ki nereye akıyor
Pancurların arasında bakan kısık gözümle…….

Bilmiyorum nereye nereye gitsem adın saklı
Akan yollarda bakan ben giden sen
Çağırdım çiçek taşıyıcılarını bir umut da olsa
Sordum yol ayrılık mıdır yoksa kavuşmanın adı mı?
Taktım artık süngümü yaktım gemimi
Çöl tozunda gözü kara derviş misali………..

Bilirim aşkın imkansızlık ateş sudan pişer mi
Denizlere adım atıyorum kılıç salıyorum gecelerime
Artarda tufanlar kovalıyorum
Sokağın üstsüz kaldırımında
Adını arıyorum koşar adım giderek
Yol bilmem ki nereye akıyor
Bir ışığın kaybolan gürültüsünde...

Bütün yıldızlar kör kuyulara dolmuş
Çöpçüler çöp yerine gül toplamaktalar
Mezarlıklarda bir bir aşktan ölen isimler
Bir defaya mahsus mı uçar martılar
Nesli tükenen hayvan yok insan var burda
İnsan insan yapan duygular nerde
Yol bilmem ki nereye akıyor
Akıntı da kaybolan insan misali …………..

Dağılan sadece sevgili saçı değildir elbet
Geride kalan hayat dağıldı bir kalemle
İster üzül ister ağla isterse kahret
Haldan bilmez için bunlar nafile
Yol bilmem ki nereye akıyor
Derin bir uçurum taşkın şelale
Hayırlısı olsun gül dür yahut da lale
Yol bilmem ki nereye akıyor
Uzun,ince bir hayatın kıvrımlarında ……….