-Sevinç Çokum Hanımefendi’nin şahsında, 70’li kışlarda öğrenci yolu gözleyen Ana ve Baba’lara ithafen…-
Gök puslu, gök dumanlı;
Yollar taşlı, dikenli...
Güneş, dağlar ardında.
Yıldızlar, Ay derdinde;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
