hani bazen ufak bi çanta yapıp alıp başımızı gitmek isteriz gitmek istediğimiz yer aslında hiç yoktur...
ve biz bunu bile bile alırız çantamızı ve bilinmezliğe doğru koyuluruz yola...
bineriz herhangi bi tren istanyonundan herhangi bi trenin herhangi bi saatine herhangiye doğru yola çıkarız
dayarız başımızı cama,dayıycak bi CAN olmadığından ve dalarız uzaklara...
belki eski mutlu günleri,Dostları,eski aşkları,ilginç geçen bi sınavı yada en mutsuz günümüz takılır kalır aklımıza
sonra küçük bi dağ köyünden geçtiğimizi farkedip kendimizi sorgulamaya başlarız
burada yaşasaydım daha mı mutlu olurdum hayatım daha mı güzel ve farklı olurdu ACABA deriz...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
