Yol Ayrımı Kan Kin Nefret Şiiri - Celal ...

Toz toprak içinde demokrasi
Can çekişiyor cumhuriyet
Öyle ürkek ki ruh
Kendine küsmüş akıl
Boşlukta onur gurur
Bir bataklık gibi ufuk
Daha da batar çırpındıkça
Hak hukuk adalet vicdan
Ne güneş ısıtır beni
Ne berekettir yağmur
Bebek katilleri sevinir
Bayram yapar terör
Ne ben kalır ne benlik
Suya kapılır kimlik
Bir karınca bir karıncadır
Dal daldır ağaç ağaç
Taş bile daha mutlu daha sıcak
Daha canlı benden
Ben bir hiçim
Gömülmüşüm diri diri
Ak karanlığın döşüne
Acı girer
Yoksulluk girer düşüme
Ellerim parmaklarım
Benim değil
Öyle çürümüş ki iliklerim
Haram bana bu yürek
Bu aşk
Yer beton
Gök beton sanki
Her hücrem bir canlı bomba
Paramparça içim dışım
Yol ayrımında kaderim
Yol ayrımında ülkem
Ne yana baksam
Kin nefret kan
Çukur nereye bassam