yeniden sardım kağıda kaleme
sanırım sensizliğin sınırı tam da burası
şimdi yazmanın ve seni unutmaya çalışmanın tam sırası
insan bunun için yazar zaten birikmişliğin dışarı taşması
sanırım sende taştın benden ve kaçtın benden
fazlası zararmış sevmenin bile öğrendim
kin kusarmış kalem susar dinlermiş kağıt
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Çok teşekkür ederim.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta