Yol Ayrımı Şiiri - Emre Yıldız 4

yeniden sardım kağıda kaleme
sanırım sensizliğin sınırı tam da burası
şimdi yazmanın ve seni unutmaya çalışmanın tam sırası
insan bunun için yazar zaten birikmişliğin dışarı taşması
sanırım sende taştın benden ve kaçtın benden
fazlası zararmış sevmenin bile öğrendim
kin kusarmış kalem susar dinlermiş kağıt
sigaradan daha ağır şu ciğerlerime çektiğim kahır
gönlüm artık senin hatırladığından daha sağır
seslenip yorma sesin bende soluk
yüzün renksiz gamzelerin silik
nemli nemli de hiç bakma kalbim çok kırık
iyi de geldi senden sonra yalnızlık
kağıtla kalemle artık barıştık
bi parça kırık biraz dökük
sen şu ömrümde gördüğüm en derin sökük
bakma bana bakışların sönük
bu son yol ayrımı yürü sırtını dönüp