Sen;
Geceler kadar günahkâr,
Ben;
Şafak gibi doğurgan…
Sen;
Namlunun ucunda ölüm;
Ben;
Kar altında kalan gülüm,
Sen;
İhanet ordusunun askeri,
Ben;
Sırtından hançerlenen biri,
Öyle bir yola girdik ki gülüm;
Bir daha asla dönülmez geri…
Kayıt Tarihi : 21.11.2013 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!