Her insan, yol ayrımları yaşar gönül dünyasında. Yol ayrımları bazen anayolda birleşir,bazen uçurumlarda.Gönül uçurumuna düşmemek gerek bu yolda.
Yolcu olarak yol aldığımız şu dünyada,eğleşecek konak yerleri çoktur.Buralarda lüzumsuz eğleşirsek gönüller yorulur,hayat çekilmez olur. Çekilen tüm zorluklar ,birer ibadettir aslında menzile ulaşmada.Tabii sabredersek,isyanları oynamazsak.
Yaradana duyulan muhabbeti güçlendirmek için ibadet gerek.İbadeti içinde hissedebilirsen seccadenin yönü kıblesini bulur, huzura erersin.İmanın tazeliği gibisi var mı? Bu da hissetmekle,yaşamakla,yaşatmakla mümkün.
İnsanın duygu çöplüğünden kurtulup,huzura dalması da O’nu bulmakla mümkündür.O bizi herkesten daha iyi tanır, bizim kendimizden bile sakladığımız çoğu şeyi bilir.O bize şah damarımızdan bile daha yakındır. Giz ve sırlar O’nda gizlidir.
Yol ayrımlarına düşmemek dileğiyle.
Kayırlı,2011
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta