Yol ayrımı…
Sen de yolcuydun belki...
zifiri bir gece karşılamasıydı
hüzün yağmurlarından sakındığım
Sığındığım karanlık ve kalabalık bu handa...
Örümcek ağlarıyla süslü
Kentlerden uzak.
ıraklığıma tezat uzun yollarda
ben.....
Yol ayrımında tünemiş
yoksulluk kokan köhne yerde
Yorgun, bitap bir şekilde bizi buluşturan
O gizemli şey
Sahi neydi?
Tesadüf mü?
Bence bir kurgu
Senaryonun parçası
Ve sahne...
sırası geldiği için o her oyun..
benim yolum
Karanlık, ıslak,
ıssız tenhasında ömrüm
Bir ışık ki
Yüküme ortak
Yanıma bir dost
Mevlam seninle buluşturdu
yolumuzu bir edene şükürler...
İyi ki kesişti yollar
İyi ki varsın
Sakın beni yalnız,başı boş bırakma
D O S T U M …! !
02/05/2010 Erzincan…
Adem YıldırımKayıt Tarihi : 7.5.2010 16:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)