Yol Ayrımı
Zorla güzellik olmaz
Beni sevmeye mecbur değilsin
İsteyemem bunu senden
İsteyemem kimseden
Sen başka hayallerde ve düşlerdesin
Benim gözümde ne dünya ne de başka bir şey
Bu günler de geçecek elbet
Allah unutmayı hediye etmiş insana
Doğru bildiğimden şaşmadım hiç
Ama şimdi neyin doğru olduğunu
Ve neyin yanlış olduğunu
Sormasınlar sakın
Sormasınlar bilmiyorum.
Dilediğin gibi yap
Ben iki çocuklu kadın
Elbet çıkarım bu acılardan da
Ama güçlü, ama bitmiş
Hayat da bitecek bir gün
Bu yaşadıklarımızın hayali
Anısı bile kalmayacak
Kimse hatırlamayacak
Deniz kim?
Dilediğin gibi olsun
Bu hırslar geçici
Bu öfkeler unutulur
Gün gelir hiç yaşanmamış gibi olur
Her insan yaşadıklarıyla ölecek.
Ne sevgili gelecek yanı sıra,
Ne nefret edilen,
Yalnız ve yaşadıklarıyla.
Ben vazgeçtim! Demek istemezdim
Ama vazgeçtim be güzelim
Ellerinden vazgeçtim
Kokundan vazgeçtim
Gözlerinden de vazgeçtim
Şimdi görünmez olsam
Kimse görmese beni
Sokağın ortasına uzansam boylu boyunca
Kimse görmese beni.
Bir yol ayrımında
Nereye gittiğimin önemi yok
Kayıt Tarihi : 7.5.2007 15:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
4mayıs07
çok güzel dile getiriyorsun ..içindeki fırtınayı da..sevgiyi de..
sevgilerimle..
nurcan..
TÜM YORUMLAR (1)