Yüreğimin akşamları ayaz olurdu önceleri yokluğunda
Üşürdü tenim sensizliğin estirdiği rüzgârlarla
Dağlarında kekik kokuları gelmezdi burnuma çocukluğumun
Şimdi kara kesmesi beklenen kış gecesinde güneş açtı açacak
Sisli bir şehir belki dışarıya baktığımda önemli değil
Gözümün perdesi indi, yarama bastığın tuzlarımla barıştım
Gidemem belki bir süre daha ama topladım bavulumu
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
