Yol Arkadaşınsa Aşk Şiiri - Kemal Yavuz

Aşkı zirveye taşımak kolay değildir:
Sabır dolu bir çuval sırtında,
Öyle başlıyorsun yolculuğa…
Yollar soğuk ve karanlık,
sabah olur, akşam olur,
karlarla ve sellerle kaplanır ortalık,
yollar uzun ve dar, ömür biter, yol bitmez
Yollar yokuş, itiş kakış çıkarsın yokuşlardan,
Uçurumlar ve sarp kayalıklar aşarsın…
güneş açar,
gittikçe ağırlaşır yükün,
dizlerin titrer yorgunluktan,
durmak yok, dinlenmek yok,
yükünün üstüne yükler biner…

Mevzubahis olan aşksa,
Akan sular durur
Yürürsün, ardına bakmadan…
Aşk yol arkadaşın olur.

Yol arkadaşınsa aşk,
beynin çalışırken,
kalbin durur;
aşka güven olmaz,
ipiyle kuyuya inilmez,
boş bulunursan kaçırırsın elinden,
yarı yolda kalırsın…
derken beynin,
kalbin ferahtır, güvenir aşka,
gözü kapalı iner kuyuya,
geri çıkamaz...