YOL ARKADAŞIM A
Yirmi yedi yıl ne kadar çabuk geçti kısacık bu ömür baharından
Vefatlar üzüntüsü kıskançlık çekiştirme huzur vermedi bir yandan
El ele tutuşarak güvenle yürüdük biz bu dikenli sarp olan yoldan
Gönlümün sahibi başımın tacı sırdaşım olan bu yol arkadaşımlan
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta