YOL ARKADAŞIM A
Yirmi yedi yıl ne kadar çabuk geçti kısacık bu ömür baharından
Vefatlar üzüntüsü kıskançlık çekiştirme huzur vermedi bir yandan
El ele tutuşarak güvenle yürüdük biz bu dikenli sarp olan yoldan
Gönlümün sahibi başımın tacı sırdaşım olan bu yol arkadaşımlan
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta