Şiirimi sana adıyorum.
Çölde ve fanusunda olan bu Karanlık Tiri, Rona'ya gidecek.
Yol arkadaşım,
Kötülükte rakipleşen canlılar sürünüyor İblis'e.
Birlikte savaşmaya ne dersin sevgilim! Kalbimin göğü alıp götürüyor yıldızlara, Henüz kalkmadan.
Bir çöl bitkisiyle uyuyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.