Kader yalnızlığı bir biçimde yok etmekmiş…
Ben yalnızlığı bavulumun en ücra köşesine yerleştirip, tatile koyuldum…
İhtiyatlı yiğidin ağlamazmış gibi, son anda kurtardı beni yalnızlık, mutluluktan…
Mutlu olmak bana göre değil arkadaş…
Tiner kokusu gibi sinmiş odalarıma, yalnızlığımın gözyaşı…
Hayırdan mı, şerden mi?
Yine gevezeliğim üzerimde…
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




teşekkürler değrli yorumunuz için...
Hiç bir yol yalnız çekilmez.Yalnızlık dediğimiz şey en yoğun en kalabalık başka şeylere vaktimizin hiç olmadığı anlardır.aldanmamak gerek-saygılar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta