Yol Alıyorum Şiiri - Tuba Yıldırım Başkıran

Ayağımda kara lastik...
Kolumun altında küçük bir grebi...
Belimde sarılı ucu boncuklu kolan...
Bir yanımda "karabaş" bir yanımda "paşa"...
Omuzumda asılı teli kırık şemsiye...
İçi azık dolu heybe, cebimde mısır...
Önümde sıralı beyaz ve alacalı canlar ...
En önden gelen çan ve zil sesleri...
Çam kokusu her yerde, yerler ıslak ...
Bulut üstü güneş, göz kırpıyor arada...
Yoldan geçen farklı plakalı arabalar...
Bacalarda tüten çıralı odun kokuları...
Çayırlarda çimenlerde yayılan hayvanlar...
Tarlada lahana toplayan teyze...
Pencere bakan çocuklar, torunlar...
Köserede baltasını bilevleyen amca...
Ben yürüyorum yol boyunca....
Birazdan olmam gereken yere ulaşıyorum...
Oturuyorum her gün ki taşın başına...
Kına yakıyorum taş üzerindeki yosunlardan...
Sonra gülümsüyorum ...
Manzaram muhteşem bulutların üstündeyim...
Nefes alıyorum...
Çalı çırpı toplayıp, çıtır çıtır yanan ateşimi yakıyorum...
Sonra heybemden azığımı çıkarıyorum...
Közde dumandan kararmış demlikte çay...
Her yudum başka hayal her yudum başka bir rüya...
Yavaşça yol alıyorum gün içinde...