Yol Alır Sevda Şiiri - Özgür Yılmaz 2

Uzak diyarlara yol alır sevda
Kokusu rüzgara sinmiş yalnızlığın
Koşar ardı sıra sevdanın
Ne mavi gök yüzü huzur verir
Ne güneş yakar tenini

Uzak diyarlara yol alır sevda
Yüce dağ başları dumanlı
Uçurumlar dipsiz sonu yok
Yol dediğin keşme keş içinde
Serin su başında bir mola

Uzak diyarlara yol alır sevda
Gece karanlığında yapa yalnız
Yıldızların yarenliğin de
Gün doğumuna birkaç vakit ötede
Gözü açık rüyalarda

Uzak diyarlara yol alır sevda
Birkaç kelime sesin de
Yüreğin en mahrem köşesin de
Yangın yeri düşlerde
Kör düğüm olmuş düşüncelerde

Uzaklara yol alır sevda
Çarşaf olmuş denizlerde yelken
Uçsuz bucaksız ovalarda kıvrılan tren
İstikamet meçhule giden an
Yüreğimden kopan bir damla kan

Uzaklara yol alır sevda
Sessizliğin çığlıkları beynimde
Acının kol gezdiği bedenimde
Haberin bekledim her gece
Peyiklerin eli boş her gelişin de

Uzaklara yol alır sevda
Bensizliğin olduğu yere