yol ağacını sayardı
uzaktaki kayalara bakar
yan yana belki de çok öteydi
yele taratırdı saçını
parmaklarını akıl etti sonra
onca güzellik varken
izlenecek görülecek
saçına takıldın durduğu yerde
sırası mı baharı doldur içine
maymun dağı yanından geçiyordu
marşandizler kara dumanlar bırakarak
çocukların duvara çektiği
kömür karası gibiydi
katarın uzunluğu
karayılan gibi akıp giderken
ne de çok istemiştim o çağda
içinde olmalıydım derdim hep
şimendifer odası da olabilirdi
arkadaki salaş yük vagonu da
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!