Yol Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

YOL

Geçmişi taşıyanlar ağır,
sırtında taş gibi hatıralar,
kırık aynalarda saklı yüzler.

Geleceği planlayanlar kör,
çünkü yarın,
hiçbir deftere sığmaz.
Çünkü beklenen gelmedi,
çünkü hesap görülmedi.

Ama yol yine de çağırıyor:
“İşte geldik, gidiyoruz…”

Ne bir adım eksik,
ne bir nefes fazla.
Herkes kendi gölgesiyle yürür,
herkes kendi sesine varır.

Ve sonunda,
bir kapı açılır sessizce—
arkasında ne acı, ne zafer,
sadece hakikat vardır.