Yol Şiiri - Abdullah Ozdemir 2

Nefsini köreltirsen, yeter, bir çul bir kilim,
Ancak, esir olursun, özentiyse eğilim.
Vatan bölünmez dedik, denizlerim, sahilim,
Şehadet gönüllülerine, ben de dahilim.

Cihadım, son nefese kadar varken mecalim,
Vatan sağ olsun, esaret olmasın halim.
Ağlama düşman önünde, güldürme kalleşe,
Ata sözüm, ‘ya devlet başa, ya kuzgun leşe.’

Yola çık ki varasın, yoldan çıkan varamaz,
Kaderi, beklemek zanneden, bize yaramaz.
Sabreden zora karşı gayretlidir, duramaz,
İnsan kamil ise, ter dökmeden kar aramaz.