Istanbul Bakirkoy 7Aralik
Geceydi.
Kendi içimde kurulmuş, çoktan yıkılmış bir şehrin sokaklarında yürüyordum.
Taşlar birbirine çarpmış, yolların izi kaybolmuştu.
Her köşe başında bir çıkmaz,
her duvarın ardında çökmüş bir sessizlik.
Ayaklarım, artık yönünü unutan bir pusulanın titrek ibresi gibiydi.
Sen kum nedir bilmezsin
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Devamını Oku
Deniz görmedin ki.
Yum gözlerini zamanı düşün,
Deniz bir gözünde
Kum bir gözündedir.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta