Sen ne dersen de
Senle aydınlanmayan her geceyi yakıyorum
Yeniden doğacak her güneşten yontarak.
İnanmadım akla ve çekice çatlıyordu kalbim.
Çünküler gizli sandıktayken
Uçsun güvercin olup çocuklar annelerine.
Karanlığın evinde, kara gölgelerle yolculuk
Karanlık gecede karanlık adamların yolundan saptık
İlerliyoruz.
Eşlik ediyor gecenin ve gündüzün çocukları.
Celladın inanmadığı tanrıya inanarak
Vahşi kuşkuda dinmeyen fırtınaya inat
Maliyeti tuhaf ödeme yolları yaratabilirim
Kara sevdaların şafağında.
Tırnaklarında kan lekesi kimse kimseyi kandırmasın diye
Nereye gidebilirdi ki kendisiyle
Kendisine pahalı başkalarına ucuz sahilsiz kanat sesleri
Kelebek dokunuşu yalnızken örtündüğü evrene
Çarpmayan kapıda sallanan mendil için
Bahanesi olma diye kederimin kuş uykusu zamanında
Tütünlere kokular verdim
Ne ki seveceksin diye
Kalmasın kafiri tanrıların.
Kayıt Tarihi : 13.12.2023 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!