Yürüyorum yürüyorum, ama bitmiyor.
Yol karanlık ay karanlık zifiriye gömülmüş düş bahçeleri.
Uzun, derin bir boşluk, amaçsız ve çaresiz...
Nereye gittiğimi bilmiyorum sadece yürüyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta