Yürüyorum yürüyorum, ama bitmiyor.
Yol karanlık ay karanlık zifiriye gömülmüş düş bahçeleri.
Uzun, derin bir boşluk, amaçsız ve çaresiz...
Nereye gittiğimi bilmiyorum sadece yürüyorum.
Sonu gelsin istiyorum bu yürümelerin
Bitsin artık diyorum şafağa hasret bir bekleyişle
Ama bitmiyor.
Ben bitiyorum
Sen bitiyorsun
Biz bitiyoruz.
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!