Yine karanlık odalara kapadık kendimizi
Ruhumuzu portmantoya astık
Kendimizi tavana bakarken bulduk
Oda sessizdi
Gözlerimizde, kollarımızda
Kalbimizde bir ses çalarken dinledik
Titrek ses, titrek göz bebeklerinden süzülen yaşlarla birleşince anladık
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta