Yol Şiiri - Muharrem Abut

Yol mu yorar insanı;
Yolda yaşadıkları mı?
Yoktum, yollardan geldim.
Oldum, varım!
Uzun ve belki de hayatla kıyaslandığında kısa.
Başlangıcında tükenmez sanılan,
Sonunda "Ne zaman yürüdüm ben bu yolu?"
Dedirten bir yol.
Hamdım,
Hâlâda hamım.
Ama bahtiyarım, pişiyor olmaktan.
Evet yoldan geldim.
Ve kesinlikle yoldu yürüyüp gittiğim,
Yürüyüp geldiğim.
Lakin ne uzun, ne de inceydi.
Yoldu.
Yürüdüm gittim,
Yürüdüm geldim.
Yol bir okuldu.
Peki ne öğrendim?
Yoldur, yürünür gidilir,
Yürünür gelinir;
Yol yormaz,
Yaşadıkları yorar insanı.
Ama yorulan insan değil,
Yüreğidir.
Yoldan geldim...