Gece vakti hilal izlerken gökte,
Yol görünüyor yine,
Derdi bitmez garip kadere.
Hiçbir sokak yurt olmadı bana.
Gözlerim hep ufukta,
Ufuk ise sonu gelmeyen yolun ardında.
Varılamayan ufkun aşığı,
Bitmeyen yolların müdavimi...
Anlatmaya yeter mi beni?
Elbet biter yollar, dedi.
Sakallarına yılların hüznü bulaşmış,
Yürüdüğü yollar suratına kazınmıştı.
Ömür gibi, dedi.
Gözleri dalarken ufkun ardına.
Yolun sonu ölüm,
Ufkun ardı umut dedim.
Sustu kabullenmişçesine.
Gözleri dalarken ufkun ardına.
Gözlerim dalmıştı,
Yolun sonundaki ufka.
Kayıt Tarihi : 17.2.2022 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Utku Can Canatan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/17/yol-670.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!