Yol... Şiiri - Hüseyin Doğan

yol...............................................................
bu noktalar gibi uzadıkça uzuyor.
tek sırrı yüreğimin
soru işareti içinde sakladığım birisi.

...............................

nerdesin demişsin;
yol...............................................................u var kavuşmanın;
noktaları takip et;
nasıl mı..? ? ? .......
nokta nokta gel.............................
herhangi bir noktada dur gelirken,
yüzünü çevir gökyüzüne;
aksız,
karasız,
uçsuz maviye bak.
işte ordayım.
ilerle...............ilerle..........;
Dur şimdi...! ! ! !
önünde bir defter olacak
çevir bak;
boş.
yüreğinle dolduracaksın onu
bitirirsen
işte o defterin içindeyim.
devam et geç yedi renkli gökkuşağının altından
ama noktalardan ayrılmadan................gel.....gel.
Zamansızlık içinde bir yerdesin
epeyce yaklaştın duyuyormusun yüreğimin sesini...? ? ?
korkma deli gibi çırpınışındandır titremesi bastığın yerin
Ve sese aldırma......
yaklaş...
yaklaş....
önünde bir kapı olacak
anahtarı senin dudakların.
içerideyim.
öpersen kavuşuruz istersen
yada bunca yolu geri dönmelisin şimdi..........
giderken noktalar olmayacak.... gözünü açman yeter
birde bakmışsın ki
yatağındasın sere serpe
ve güneş yükselmiş epeyce.........
bir güvercin pencerende
ayağında bir not
dönüşsüz bir hasret
sonsuza dek gurbetiz artık ELVEDA............................

...................................................................................nokta noktan.