Yol Şiiri - Oğuzhan Kocayılmaz

Olacağım bu yolda yalnız
Tepemde sıcak bir güneş
Fikirlerim olmalı cebimde
Kuşlara yem atmalı
Duygularım koşmalı peşimden
Yakalamak umuduyla beni
Sulanmış beynim serap yuvası
Yol kenarlarında sevgililer var sanıyorum
İki yalnız
Biri aşık
Omzumdan birikenler düşüyor
Üşenmeliyim toplamaya
Düşersem kalkmamalıyım
Yol uzun
Yol yokuş
Yolun sonu koşuyor
Bir bahar havası esmeli
Uyumalıyım o sırada
Annem uyandırmalı rüyalarımda
Babam almak isteyebilir yarı yolda
Ablam özler sanıyorum
Yeğenim büyür de sorar belki beni
Misafirim olmalı hayaller
Büyüyüp ölmeden çıkmalı
Bulanık benliğimden
Geride kalanlarla dost olmalı
Beni hiç unutmamalı
Uyuşmalıyım düşünürken
Yürümek kolay olmalı
Hafiflemeliyim unuttukça
Yorulmalıyım onarırken
Ve mutlu olmalıyım
Ruhumdaki delikleri dikerken
Dışarı yaşanmışlık akmalı
Anılar iltihap yapmalı
Antibiyotiğim olmalı gece
Yol bitmemeli
Yol bitecek
Yol bir deniz kenarında bitmeli
Kiraz çiçekleri açan
Son adımımda aşk olmalı
Kiraz çiçeğinden
Denize doğan

Oğuzhan Kocayılmaz
16.04.2019