Gidiyorum Şiiri - Mustafa Alperen Taş

Anlamaz kimseler yalnızlığımı
Yokluğun değildir ki bilememek
Anlatamadım asla yangınımı
Oysa hep gözlerden kan akabilmek

Yağmurlu uzun bir yolda gezinmek
İliklerine kadar da üşümek
Ya da bir çölün ortasında olup
Sana açılan yolları kaybetmek

İçtiğim ağuyu bilmeden gitmek
Yoksa bir daha geriye dönmemek
Ruhsuz, aciz bir bedende yok olup
Ve aslında sonsuzluğa yürümek

İçilen çaydan bile nefret etmek
Artık sigarayı da çekememek
Bütün yanlışlarından uzak olup
Yaşadıklarını unutabilmek

Yatağına korkudan girememek
İnsanları da görmek istememek
Sonunda Azrail’e kanat olup
Bir başıma ölüme gidebilmek

Şanlıurfa, 27.03.2017