Bir yola çıkarsın,
Tek bir adımla başlar her şey.
Nereye gideceğini bile bilmeden
Ürkek birkaç adim daha izler ilkini.
İlk adim bir niyettir,
Bir dilektir.
Yol karanlıktır, soğuktur ve engel çoktur
Umudunu kaybedersin bazen
Ve sadece yürürsün sebepsiz.
Bir gün bir yabancı gelir ve yoldaş olur,
Tek başına yürüdüğün bu yolda.
Önce bir ses bir nefes olur dersin
Nasıl olsa aynı yöne yürüyoruz oda gelsin.
Zaman geçer ve yol daha aydınlık görünür gözüne
İçin ısınır nedensizce.
Yol ve yürümek bir anlam kazanır.
Hayal kurmaya baslarsın.
Umut tohumları ekersin hayal tarlalarına
Ve onları büyütmek için çabalarsın.
Engeller eskisi kadar büyük gelmez gözüne
Tuttuğun el güç verir gücüne.
Yolun sonu yine belirsizdir
Ama yürümek için bir sebep
Ve ayni sebep için atan iki kalp varsa
Sonu bilmek gereksizdir...
Kayıt Tarihi : 23.2.2018 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!