Sözler ne kehanet, nede gerçek. Sadece zan...
Hazdan hüzüne, sevinçten acıya.
Çoğaldıkça azalan, azaldıkça artan.
Bir hüzün ömür...
Kucağımda büyüttüklerimin kucağına yürüdüğüm bir yol hayat.
Her gün yeni bir yolcu ile...
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta