Yol Şiiri - Erdal Şabahat

Bir yola serdiler belimi,bellere el olayım diye..
Topraktan aldım bendimi, suya fend olayım diye..
Yazdılar yazgımın bir yüzünü kürekle…
Vurdular mıcırı kara lekeyi üstüme…
Taşıdım nice yükü kaldırmadan öylece..
Düşündüler mi olmadığında nice eyleriz diye..
Kış olur,yağmurun aşkını tutarım damla damla…
Kar yağınca üstümü örter döşek beyazınca.
Aşıklara yol verir,Türkülere can olur toplarım hare hare..
Bebeler ilk adımını atar ilk anne sevincini paylaşır benle..
Nice kızlar insan yoğurur,hamur diye üzerimde..
Ben bir yolum,taşırım sevdaları ötelere..
Kızlar,oğlanlar buluşur nicesine.
Analara hasreti daraltırım,oğul gelince..
Hem gidene ışık olur,hem hasrete iz olurum..
Yakından öteye-Uzaktan beriye…