bir yol ayrımındayım kavşakta durmuş bekliyorum
bir ucunda sen varsın bir ucunda hasret
terci yapmak istemiyorum mecbur olsamda
pişmanlık kaçınılmaz hangisine girsemde
umutlarım tükendi artık çarelerim tükendi
gözlerimdeki yaş gönlümdeki yas
kelimeler anlatmıyor derdimi ne söylesem az
biliyordum bu günün geleceğini kabullenmek zor
nedenini nasılını ne ben söyleyeyim ne sen sor
başlatan ben olmuştum bitirmek bana düşer
severken veda etmek ölümden daha beter
bu bir ayrılık değil inan kadere boyun eymek
tek suçum şu hayatta herşeyden çok sevmek
katlanası değil bu son aşkımız için
şunu bil bu ayrılık en çok senin için
Kayıt Tarihi : 19.1.2019 03:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir yol aradım durdum bulamadım,bir çıkış bir ümit yoktu ayrılıktan başka yol çareler tükenmişti ikimiz için yine hasret çıkmıştı falımızda ayrılık vardı alın yazımızda böylesi herkes için hayırlısıydı belki ama biz niye mutsuzuz niye kalbimiz yanardağ misali lav püskürtüyor niye aşkın meltemi yerine bir hortum ortalığı toz dumana çeviriyor bir yana seni bir yana beni savuruyor başladığımız noktadayız artık kalabalıklar içinde yanlız dost meclisinde gönlümüze düşman herkes hissettiklerimiz kimsenin umrunda değil bizi rutine zorluyor

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!