...katre Şiiri - Orhan Demirtaş

Katrem, kadınım,
............oyyyy göğüs kafesine saklandığım
.............................kutsal ateşinde yandığım
sesini, konuştuğum herkesten daha iyi tanıdığım
benden önce iyi değildin,
............................yorgundun,
.........................................yalnızdın, ........
............susuz ve umutsuz-dun, ulu orta
sonra ben seni bildim,
..............seni ay ışığına bakar gibi sevdim
ve fazla sevilmenin verdiği bir solgunluk vardı yüzünün renginde
....................................biliyorum
yarım yamalak da olsa, yol küçük bir umuttu sevgiye
........sen, ''vardır bir hikmeti'' deyip benden gidiyordun
fakat çok geçti
ve sanırım bu durum, yalnız kalmaktan çok daha zordu
................................................................evet çok geçti
derin bir yanma haliydi gidişin,
…………..kalbin üstüne yıldırım düşme hali gibiydi
duyanlar bilmez, görenler anlamaz
........senin kaçıp gitmek isteğin geliyordu arada
ben heyecanlı ve telaşlı bir şekilde,
....ne yalan söyleyeyim, başkası alır diye,
...............................................birazda korkudan işte
kuytu ve ıssız bir yerlerde oturup,
........................ortadan ikiye böldüğüm halimle
rivayet odur ki;
........gitmekten vazgeçip beni sevmeni bekliyordum
yüzün,
.........hüznün,
...................ellerin,
.........................o yeşil gözlerin ve tarçın boynun
ve dahi ıhlamur kokun, toparlanıp gidiyordu benden

…………………..katre, katre

...............aklım ve yüreğimle sarmaş dolaş

Orhan DEMİRTAŞ