Gezdiğim ormanın yüzü hep esmer
Ağaçları yaşlı, kimi hasta
Nemli toprağını izleyen göz yasta
Nasıl düştü yolun buralara bilmem
Ama çarpıştık işte otobanın ortasında
Toynaklarım titriyor, her yer kan
Biliyor gibisin, çabucak sona ermeyecek bu an
Mevsimi soluyorum, mevsim burnumda duman
Durma, tut boynuzlarımdan
Sımsıkı tut, sonra çevir başını önünde uzanan
Karanlık ve donmuş yola
Duymazdan gel kırılma sesini olasılıkların
Uyandırmasın doğmayacak bir gündüzü çığlıkların
Tut nefesini ve sal kendini dünyasına bayağılıkların
Kayıt Tarihi : 25.7.2019 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!