Yol Şiiri - Mehmet Kızılırmak

Kaç kere yenip şu cesaretimi, aynı yolda yürüsem,
Bilirim, bir yerinde yine bulacak beni hüzünler.
Bitirememek ayıp değil yürüdüğün yolu,
Ama her şeye de denmez kader.

Gitmek, bitirmekle eşdeğer değil her şeyi,
Kalmakta çözmüyor akla asılı kalanları.
Birçok şey hallolacak konuşabilsek,
Lakin herkesin hayata karşı kapalı kulakları.

Tek bir kara nokta bile düşse, ortalık yere,
Her yer birden karanlığa bürünüyor.
Herkes bir bilinememezliğin sevdasına düşmüş,
Küçük kıvılcımlar, yangınlar doğuruyor.

Kaç kere yenip şu cesaretimi, aynı yolda yürüsem,
Her seferinde bir başka bilinmeze çıkar yolum.
Neyi aradıysam, yok, bulamadım.
Aramaktan bıkmadım, lakin artık yoruldum,