Düz yollarda savrulan karanlık gecenin ıssızlığında yürüyor ateşim
Ejderha gözlerinin savruk alevinde yanıyorum..
Ay rengi saçlarının bıraktığı ıslak küller, yağmur duası gibi..
Adanmış adakların gözlerindeki korku mor dudaklarım..
Ya kalbinin derinliklerinde vurgun yiyerek öleceğim
Ya da bırakacaksın ucsuz bucaksız sonsuzluklara yüreğimi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Yüreğinize sağlık gönlünüzden
damla damla akan sevgi dolu duygularınızı
sel misali aktarmışsınız
bu güzel şiirinizi ve sizi
gönülden kutlarım
sizi Saygı ve Sevgilerimle.
Kaleminize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta