Yol Şiiri - Cansu Mine Çıtır

Düz yollarda savrulan karanlık gecenin ıssızlığında yürüyor ateşim
Ejderha gözlerinin savruk alevinde yanıyorum..
Ay rengi saçlarının bıraktığı ıslak küller, yağmur duası gibi..
Adanmış adakların gözlerindeki korku mor dudaklarım..

Ya kalbinin derinliklerinde vurgun yiyerek öleceğim
Ya da bırakacaksın ucsuz bucaksız sonsuzluklara yüreğimi
Ağıt gibi uzayan bu sessizlikte dinleyeceğim yıldızlarla yıkanmış gecelerin şarkılarını
Öpeceğim gecenin karanlık dudaklarından...

Küflü bir yaz gecesinin şarkısı devam ederken mor dudaklarımda
Kırmızı bir ay yer eder içime
Eski sandıklardan çıkarılıp armağan edilen,
Eski sözler bulurum ölü çocukluğumdan

Tarih öncesi bir gök gürler
Boşluğun bekçisi gelir dikilir tepeme
Ey kendi ışığını göremeyen kör!
İçime yanan ateşe rüzgar gülü oldun.

Yay kaşlarından ok kirpiklerine kaç aylık yol vardır
Yolların sonu gider mi kalbine
Yoksa gözlerinde kaybolup hiç bulamaz mıyım kalbini
Söyle kaç gün? Kaç ay? Kaç yıl gereklidir kalbine?