Sonra birden uzaklaştıkça yaklaştığın bir şeylerin var olduğu gerçeğine uyanırsın. Bakarsın; camın kenarı mevsime inat soğuk, bakarsın; hava hala karanlık, bakarsın; yanında oturabilen bir defter ve bir de kalem neden vazgeçmeyelim ki? Neden o küçük defterin bazı sayfalarını yırtıp, muavine çöp diye bir çay bardağının içinde uzatmayalım? Bir de gözlerini bir açmışsın, varmışsın o yere şimdi kalanlardan değilsen, Şems, şeytanı sevse de olur. Gitmek o değil budur.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta