Sonra birden uzaklaştıkça yaklaştığın bir şeylerin var olduğu gerçeğine uyanırsın. Bakarsın; camın kenarı mevsime inat soğuk, bakarsın; hava hala karanlık, bakarsın; yanında oturabilen bir defter ve bir de kalem neden vazgeçmeyelim ki? Neden o küçük defterin bazı sayfalarını yırtıp, muavine çöp diye bir çay bardağının içinde uzatmayalım? Bir de gözlerini bir açmışsın, varmışsın o yere şimdi kalanlardan değilsen, Şems, şeytanı sevse de olur. Gitmek o değil budur.
Ali ÖzmenKayıt Tarihi : 3.11.2013 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Özmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/03/yol-463.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!