Yol Şiiri - Burak Doğan 2

Çözmeye teşne gibi tellerinden akan
Her yaramın düğümünü
Aldığın her nefes umudu vadediyor
Evet, çoğu yalan dolan,
Evet, sonrası hep hüsran
Yine de umudumu kesemiyor
Tekrar aynı ve yeni baştan
Bir meçhul yol fikrime düşen tınılara
Sonu muhtemelen kapalı
Ama sonu değil önemli olan şu anda
Sadece yol
Savurduğun her dalga yanımdan geçiyor
Varlığıma hiç aldırmadan
Yok hükmü kararım kol geziyor
Olsun, belki hazırlıktır bir sonraki soluklanman
Ya da ondan sonrası, kim bilir
Bir kahkahada da saklı olabilir
Ya da öylesine söylenmiş bir merhabada
Belki güzergâhı farklı bir uğultudur
Boşuna bekliyorumdur yolun sonunda
Ama güzergâh değil önemli olan şu anda
Sadece yol, bekleyiş
Ayaz, gök gürültüsü ve sis
Karanlık, saydam hatıra garında,
Sinsice sızlayan bir yara
Geçmişe tutunmuş bir iz
Kalabalık, hırıltılı nefeslerden çıkan pis buğu
Engelliyordur belki yolculuğu
Ya da engel yalnız benimdir
Sesleri uçurumlara saptırıp boğan,
Belki de biziz
Ama engeller değil önemli olan şu anda
Sadece yol, bekleyiş ve ikimiz