Yol Şiiri - İsa Yılmaz

uykusunda çalmışlar kalbini
rüyalarda dolaşır gibi masumca
mesafeler sınırsız, aşk sonsuzca
bir şefkat ki ipekten yapılmışcasına
feda eder kendini adanmışçasına
bir insan ölümün ardından nasıl doğarsa
ateşten geçip cennete vardığında
nasıl sevinçle dolarsa
tarif edilen her şeyden çok öte
aşk ete-kemiğe bürünüp de ortaya çıktığında
korku ve ümit bıçak gibi nasıl keserse
damla damla dökülürken kanlar
ölümün kollarında bir hayat nasıl uyursa
tek yol varmış aslında
o ya da asla...

07.03.13