Yol Şiiri - Utku Onat

Keskin virajlar vardı yolda
Arabamızın penceresinden baktığımızda kaçakları ve yurtsuzları görmek olağandı
Motorlu bir gangster geçmiş yanımızdan ileride şehrin girişinde kırmızı ışıkta durmadığı için
Kazaya sebebiyet vermiş
Polisler tarafndan aranmaktaydı
Uzun tünellerden geçtik
Yol kenarındaki tarlalara işedik
Yol çizgileri nedensizlikti
Tabelalar ise nedensizliğin zaman ayarı
Şeritleri birbiri ardına atlattıkça
Sanki nişan alınan hedefe daha yakın gibiydik
Everestin düzlüğüne ilerlemek gibiydi yol
Bazen yağmur bazense kar
Yolun ve doğanın mozaikini oluşturuyorlardı
Arabanın şöfürü sanki yolun tanımını yaparcasına bize
Yollar arşınlamakla bitmez.. dedi
; onay verdik,-bitmesin zaten
Kilometre taşları
Bilinmeyen bir diyarın pusulası gibi
İnsanlar ise o pusulanın yönü
Dünya ellerimizin ulaşabildi yere kadar ise
Yol,ayaklarımızın götürdüğü yere kadardı
Eyvallah dedik,bu adımlar aksayıp durduğu an
Hız biterdi,
Şey gibi,
Buğdayın son tanesininde tükendiği gibi…